|
Films
Jan 23, 2011 22:57:59 GMT 1
Post by Robbert on Jan 23, 2011 22:57:59 GMT 1
De nieuwste van Vincenzo Natali gaat over een tweetal biotechneuten die het niet zo nauw nemen met ethiek en min of meer per ongeluk een nieuwe levensvorm creëren. Heeft dus alles in zich om Cronenbergiaanse SF/Horror te worden, maar enkele lichtelijk onzinnige plotwendingen en een paar kluchtige grappen doen het geheel af en toe afglijden naar iets wat op een soort onbeholpen zwarte komedie lijkt. Een niet geheel geslaagd maar niettemin interessant filmpje dus.
|
|
|
Films
Feb 3, 2011 14:11:43 GMT 1
Post by Robbert on Feb 3, 2011 14:11:43 GMT 1
Tsja, wat doe je dan als je ziekjes thuis zit? Juist, dan kruip je op de bank met een dekentje, een kopje thee met honing, en dan kijk je naar filmpjes Jeff Goldblum speelt werkelijk de rol van zijn leven in dit bizarre WWII-drama, namelijk als circusclown op leeftijd die in een psychiatrische instelling voor concentratiekamp-overlevenden in aanraking komt met een kleine jongen die denkt dat hij een hond is. Dit laat onze Jeff niet onberoerd, aangezien die ten tijde van de oorlog zelf inwoonde bij een nazi en daar gedwongen werd om voor hond te spelen. Mooi maar tamelijk freaky filmpje Jack Ketchum is een Amerikaanse horrorschrijver die zich i.p.v. bovennatuurlijke toestanden liever bezighoudt met de gruwelen die mensen elkaar aan kunnen doen. Dit is de verfilming van een van zijn boeken. Brian Cox speelt hier Avery Ludlow, een vredelievende ouwe baas die op een dag in aanraking komt met drie jonge onverlaten die zijn hond doodschieten. En aangezien de hoofddader van het stel het zoontje is van een onsympathieke plaatselijke ondernemer valt er niet veel recht voor hem te halen. Een confrontatie kan dan ook niet uitblijven. Buiten dat is dit grotendeels meer plattelandsdrama dan horror overigens. Mooie maar zwartgallige film. Nog een Jack Ketchum-verfilming, en eentje die hard aankomt. De 16-jarige Meg en haar door polio gehandicapte zusje zijn hun ouders verloren en trekken in bij hun tante Ruth en haar drie zonen. Lang verhaal kort, de relatie tussen Meg en haar uitzonderlijk enge tante verloopt op z'n zachtst gezegd nogal stroef, en leidt er uiteindelijk zelfs toe dat Meg in de kelder opgesloten, vastgebonden en gemarteld wordt. Niet alleen door haar tante maar ook door haar zonen en hun vriendjes. Stellen dat dit een verschrikkelijk nare film is zou een understatement zijn, en het feit dat Ketchum zijn verhaal ook nog eens baseerde op een ware gebeurtenis maakt het er allemaal niet beter op. Tijd voor wat luchtigers Ik wilde hier vroeger uit principe niet naar kijken. Ja, ik was (en ben) een horrorfan maar dat had (en heeft) m.i. niets te maken met het kijken naar beelden van echte gruwelen. Na een paar inzichtelijke artikelen (o.a. in Schokkend Nieuws) werd mijn nieuwsgierigheid toch wel een beetje gewekt en ben ik het ding toch eens uit gaan checken. Achteraf vraag ik me af waar ik me nou eigenlijk zo druk om maakte. Ja, de film bevat gruwelijke, échte beelden (van slachthuizen, autopsies, concentratiekampen, beesten die elkaar opvreten etc....) maar die zijn ook in bepaalde documentaires te zien. De scènes waar destijds het meeste om te doen was (toeristen die apehersens eten, een man die aangevallen wordt door een krokodil, duivelsaanbidders die een mens opvreten etc...) zijn niet alleen overduidelijk nep maar ook nog eens zó abominabel slecht geacteerd, getrukeerd en geënsceneerd dat het eigenlijk gewoon een beetje gênant is. Ook totaal mis is de voice-over die moraliserend predikt over al deze wandaden van de mensheid, maar ze ondertussen wel verlekkerd toont. Fascinerende rommel, leuk om een keer gezien te hebben, maar één keer is genoeg. Heb het prul trouwens niet eens afgekeken. Daar duurt ie te lang voor Erg vermakelijk seventies-exploitatiefilmpje over een drietal onverlaten die een rijkeluisdochter ontvoeren in de hoop er losgeld voor te krijgen. Jammer genoeg hebben ze er niet op gerekend dat een autistisch jongetje alles gezien heeft. En erger nog, dat de vader van het ontvoerde meisje een nog veel grotere rotzak is dan het drietal ontvoerders bij elkaar. Alles bij elkaar zorgt dit er voor dat het hele zaakje grandioos in de soep loopt. Er zit werkelijk geen enkel sympathiek personage in dit onderhoudende en erg sleazy filmpje.
|
|