Graspop 2010

[Koen]

Ik baal van het missen van Fear Factory en Immortal en toch stiekem toch ook wel een beetje van Paradise Lost en Slash. Hoe waren die? Niet dat ik spijt heb van mijn keuze, want het optreden met Nile was wél vet.

Veel te fucking heet overigens. Kapot gaan. Begint een jaarlijkse gewoonte te worden overigens, hitte en stof. Ik heb het genegeerd, maar je raakt er volledig door uitgeput. Mijn complimenten voor de wc's, waarom lukt dat niet op andere festivals, zoveel relatief fatsoenlijke wc's? En er is wél gratis water. Het water bij de wc's en in de wastent is drinkbaar. Dus niet zeuren.

Het viel me overigens op dat er steeds meer -core achtig volk begint rond te lopen op het festival, evolutie in het grote metalpubliek blijkbaar. Het ontlast de ogen wat. Die dikke 'gothic'-metalvleermuizen zijn echt niet fijn om te zien. Het leek ook wat minder irritant druk op zowel camping als festivalterrein.

Ik miste wel de Grimbergen! Leffe is zo standaard en zoals vermeld ook maar 1 barretje dat ik pas op het einde vond.

Qua bands was het voor mij wel het festival van de rechttoe rechtaan knallers. Slayer en vooral Sepultura vielen me reuze mee! Verder vond ik proggers als The Faceless en BTBAM in de metaldome ook bijzonder sterke sets spelen. Hatebreed knalde als nooit tevoren voor mij. En Bloodbath was best ok, waar ik stond was het geluid níet te hard of slecht zoals ik van veel anderen hoorde. En een dronken Akerfeldt is gewoon humor. Behemoth en Nile deden hun ding ook ruimschoots naar behoren!

Van de wat rustigere bands kon alleen Anathema me bekoren... Kashmir, wat een opener. Evergrey had uitermate beroerd geluid. Zeker in het begin toen de toetsen 300% te hard in de mix stonden. Tom zong ook slecht. Jon Oliva's Pain werd ook een hele set lang geteisterd door een beroerde (podium)mix. My Dying Bride speelde een wat ongeïnspireerde set, al kan dat ook aan mijn voorkeur qua songs liggen.

De headliners, tja. Un dos tres quat! Kiss en Aerosmith vind ik helemaal niks. Volgend jaar gewoon lekker Iron Maiden, Black Sabbath en the Scorpions. Verder graag weer Lamb of God, Parkway Drive, Dream Theater, Converge, August Burns Red, All Shall Perish, Arch Enemy, Kreator, Morbid Angel, Dark Tranquillity, Cryptopsy en Megadeth. En nóg eens Fear Factory graag.

[Robbert]

Dag 1: De eerste band die we zagen was Anvil, die het tegenwoordig met z´n drieën doen en wiens metal nogal anachronistisch aandoet. Sorry, Lips! Nee, dan The Devil´s Blood, een band die bewijst dat je lekker ouderwets kan rocken zonder als flauwe retro te klinken. Wereldband! Dat geldt trouwens ook voor Devin Townsend, een van de weinige daadwerkelijke vernieuwers in de metal die gelijk ook het hoogtepunt van het hele festival verzorgde. Daar konden zelfs het zeer aardige optreden van Motörhead en de geweldige sets van Saxon en Aerosmith niet aan tippen.

Dag 2: In muzikaal opzicht veruit de minst interessante dag en daarnaast ook nog eens bloedverziekend heet. Hoewel ik Hail Of Bullets en Dark Funeral best had willen zien dus reden genoeg om overdag vooral schaduwrijke plekjes op te zoeken en lekker te gaan liggen maffen. ’s Middags wel heel lekker wakker worden bij een ijzersterke set van Carcass en ook Slash en Paradise Lost gingen er vervolgens in als de spreekwoordelijke koek. De dag afgesloten met de voorspelbare maar energieke stamprock van Airbourne. Hierdoor helaas Immortal moeten missen maar ja, soms moet een mens keuzes maken. De Soufflé van Max Cavalera heb ik in ieder geval heel bewust aan me voorbij laten gaan. Zulke rommel zet je toch niet als afsluiter op de mainstage! Pffft!

Dag 3: Begonnen met een stukje jeugdsentiment van Mucky Pup, een band afkomstig uit de tijd dat Hardcore nog iets meer was dan het stompzinnige Tokkie-gebrul wat het tegenwoordig meestal is. Een erg aangename verrassing was de spacy progmetal van The Faceless, erg toffe band. De dag was inmiddels nog heter geworden dan gisteren dus maar weer even lekker op het veld gelegen met Jon Oliva’s Pain op de achtergrond, die ons fijn bediende met wat Savatage-klassiekers. Had nog graag iets van Behemoth en Korpiklaani gezien maar de combinatie extreme hitte/overvolle tenten belemmerden dat enigszins. Gelukkig sloot levende legende Kiss het festival waardig af.

O ja, en de metaldisco was kaas! Volgend jaar gewoon de jongens van Orange Goblin vragen, dan krijgen we misschien wat minder foute poedelrock en stompzinnig metalcore-getetter, en wat meer fatsoenlijke metal.

[Koen]

Als je vernieuwers in de metal zoekt zou ik Between the Buried and Me eens gaan luisteren. Dat heeft helemaal niets (meer) met -core van doen. Hail of Bullets heb ik persoonlijk al beter gezien. Vond het wat mat... kon ook aan het tijdstip liggen.

Ik ben maar een uurtje in de zuiptent geweest overigens, wegens het ultiem brak zijn door oa het naar Duitsland op en neer voor het optreden met Nile zaterdagavond. Maar wat ik zag in de 24-uurs-tent was idd téveel cockrock. Metalcore heb ik niet gezien, wat draaiden ze dan zoal?

En er is vandaag de dag ook nog gave hardcore die geen tokkie-gebrul is.

[Robbert]

Jaja, Hatebreed zeker

Nee hoor, wat de meeste hedendaagse 'hardcore' betreft sloeg deze recensie vijf jaar geleden al de spreekwoordelijke spijker op de kop wat mij betreft, dus bespaar je de moeite

[Koen]

Dat je dat tough-guy gedoe niet trekt kan ik inkomen. Het ligt er ook aan hoe breed je hardcore definieert he. Ik vind Converge ook hardcore, eigenlijk. Dat is absoluut geen inhoudsloze tough guy shit of tokkie-gebrul.

Ik vind Hatebreed - vooral live - met momenten erg tof ja, maar daar doelde ik niet op.

[Robbert]

Ik heb deze discussie op dat vorige forum al tot in den treure gevoerd met die grapjurk van een Bartx. Dat zul je je vast nog wel herinneren. Ik herinner me in ieder geval nog wel dat jij een leuk praktijkvoorbeeldje had van dat ongenadige pak flikker wat je op Ieperfest had gehad van zo'n tough guy.

Wat een heleboel mensen schijnen te vergeten (of misschien zelfs helemaal niet weten) is dat hardcore helemaal niet afkomstig is uit de metal maar uit de punk. De eerste crossovers tussen hardcore en metal (Cro-Mags, Suicidal Tendencies, Corrosion Of Conformity, Agnostic Front) waren destijds nog nieuw en verfrissend. Toen ik daarmee in aanraking kwam (en met de punk-mensen die thuis waren in de hardcore zoals die er al heel lang was) heb ik met terugwerkende kracht heel veel toffe hardcore-bands ontdekt. Het leuke aan hardcore was dat het géén metal was maar wel dezelfde intensiteit had.

Intussen zijn we een paar decennia verder, hardcore is inmiddels niet meer het domein van de punkers maar van volkse types in trainingspakken en bovenstaande crossoversound is inmiddels de maatstaf geworden voor wat hardcore mag heten: Een soort versimpelde metal met blafzang en teksten vol kreten die zo op een Delftsblauw tegeltje kunnen. Ieder zijn meug hoor, maar mijn ding is het niet meer. De ongenadige platheid van het hele scenetje is me door de jaren heen zelfs een beetje tegen gaan staan.

Converge is inderdaad een goeie band. Vooral omdat ze met veel gevoel en intensiteit gewoon muziek maken zonder zich druk te maken om genre-conventies. Hardcore is tenslotte in eerste instantie een attitude, geen genre. Nou ja, dat was ooit zo. Wat tegenwoordig hardcore heet is meestal niet meer dan een maniertje.

Begrijp me niet verkeerd hoor. Als bands als (laten we zeggen) The Bill Bondsmen, Warkrime, Last Under The Sun of het geniale MDC nog eens op Graspop staan ga ik ze zeker zien. Maar ja, dat soort bands staat niet op Graspop hè? Denk ook niet dat ze dat zelf willen.

[Koen]

Dat was op Groezrock: rotte appels heb je overal. Het klopt wel wat je zegt over de scene van tegenwoordig, daar zal ik je niet in tegen spreken. Er loopt veel sjonnie-tuig in rond die 10 jaar geleden van die gabbertjes waren. Ik luister echter naar bands vanwege de muziek en niet vanwege de fans. Zo ben ik nog steeds een aanhanger van Slipknot. Al die kneusjes in hun overalls kunnen me gestolen worden; ik vind het heel vette metal.

Omgekeerd vind ik het ook zonde om bands die naar moderne 'hardcore/metal', wat dan ook rieken, bij voorbaat af te schrijven omdat ze commercieel succes hebben en dus ook wel plat zullen zijn. In de metalcore/deathcore scene van vandaag zit inderdaad veel rotzooi, maar ook enkele bands die wel degelijk kwaliteit brengen en iets te melden hebben.

En inderdaad, hardcore komt uit punk en niet uit metal, maar je zegt net zelf ivm Converge; wat is het belang van genres als je de muziek vet vindt? Hatebreed heeft idd (in de meeste lyrics) geen flikker te melden, maar ik vind die muziek - vooral live - zo enorm energiek dat het gebrek aan diepgang me worst zal wezen. Integriteit is een goede zaak, maar als je het in extremis doordrijft vind ik dat het je een zure voorbarige mentaliteit oplevert. Dat is niet persoonlijk, maar iets waar ik mezelf voor probeer te behoeden.

[Robbert]

Commercieel succes? Daar heb ik het toch helemaal niet over gehad? Hartstikke leuk voor bands dat ze commercieel succes hebben. Dat heeft er wat mij betreft niks mee te maken. Ik schrijf bands die hedendaagse 'hardcore' maken af omdat ik het een totaal oninteressant genre vind. Ik stond tijdens de set van Hatebreed in de GMM-store (dus naast het hoofdpodium) en ik kan maar niet begrijpen dat mensen voor hun plezier naar deze saaie, fantasieloze en ja, zelfs kinderachtige bozemannenmuziek luisteren. Ik vind er gewoon echt geen flikker aan.

En met diepgang of 'iets te melden hebben' heeft het ook niks te maken. Ik ben een groot fan van AC/DC en Motörhead en die zullen ook nooit de AKO-literatuurprijs winnen.

Maar zoals ik al zei, ieder zijn meug.

[Koen]

Fair enough, ieder zijn ding.

Het enige waar ik nog moeit mee heb is iets afschrijven omdat het zich in een bepaald genre bevindt.

[Robbert]

Ik heb volgens mij ook een paar hardcore-bands genoemd die ik wel gaaf vindt (met linkjes en al).

En wat dat afschrijven van bepaalde genres betreft, ik zie niet in waarom dat niet zou mogen. Ik ben verre van kortzichtig wat muziek betreft, en toch zijn er bepaalde genres waar ik echt helemaal niks mee kan. Stoeremannenbrulcore is er dus een, en ik heb hetzelfde met van die Skihut-muziek (en nu ga jij me natuurlijk vertellen dat er tegenwoordig ook gave Skihut is die geen pismelige polonaisemeuk is ;D)

[Koen]

Nu heb je tegen het zere been geschopt van Skihut-fan nr. 1.

[Robbert]

Grapje, hoop ik?